Δικαίωμα συνταξιοδότησης έχουν ακόμη και οι καταδικασθέντες για «φακελάκι» δημόσιοι υπάλληλοι.
Αυτό αποφάσισε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου κρίνοντας το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλλει τη σύνταξη και τους αμετάκλητα καταδικασθέντες δημοσίους υπαλλήλους αφού η απώλειά της συνιστά μέτρο «ιδιαίτερα επαχθές» και θίγει την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας με
δεδομένο ότι έχουν καταβληθεί τόσα χρόνια οι συνταξιοδοτικές εισφορές.
Σύμφωνα με τους δικαστές του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου, η ποινική πράξη του καταδικασθέντος δεν συνδέεται με το συνταξιοδοτικό δικαίωμά του το οποίο τον ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωή τους και επεκτείνεται ακόμη και μετά την έκτιση της ποινής που του επιβλήθηκε.
H αίτηση εφοριακού που καταδικάστηκε για δωροδοκία...
Η απόφαση αυτή εκδόθηκε μετά την άρνηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους να κάνει δεκτή την αίτηση εφοριακού που έχει καταδικαστεί με αμετάκλητης απόφαση για δωροδοκία, με την επίκληση της καταδίκης του ο οποίος ταυτόχρονα ξεκίνησε διαδικασίες για την χορήγηση σύνταξης στα μέλη της οικογένειας του (σύζυγο και δύο κόρες).
Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε όμως ότι αυτό είναι αντίθετο στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και πλήττει το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας ενώ συνιστά υπερβολικά επαχθή κύρωση και δυσανάλογη και δεν τελεί σε δίκαιη σχέση ισορροπίας προς τον επιδιωκόμενο σκοπό δημόσιας ωφέλειας.
Βέβαια το δικαστήριο σημειώνει πως η οριστική απώλεια της σύνταξης και όχι μόνο ποσοστού της, «ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι μέρος της σύνταξης αντιστοιχεί σε καταβληθείσες από τον υπάλληλο εισφορές», καθώς και της απώλεια όλων των παροχών κοινωνικής ασφάλισης, περιλαμβανομένων και των παροχών ασφαλίσεως, λόγω ασθενείας, «συνιστά μέτρο ιδιαίτερα επαθχές για τον εξελθόντα από την ενεργό υπηρεσία δημόσιο υπάλληλο που τον ακολουθεί μέχρι το πέρας του βίου του, στερώντας από αυτόν τα στοιχειώδη μέσα για την αντιμετώπιση των βιοτικών του αναγκών, σε μία ηλικία κατά την οποία η δυνατότητα αναπλήρωσης της σύνταξης του μέσω άλλων πόρων είναι σε μεγάλο βαθμό αβέβαιή, αν όχι ανύπαρκτη».
Επισημαίνουν δε πως η ποινική καταδική του «δεν τελεί σε άμεση σχέση με το συνταξιοδοτικό καθεστώς» αλλά «με την υπηρεσιακή του κατάσταση δυναμένη να οδηγήσει στην απόλυση του υπαλλήλου».
Πηγή: zougla.gr
Αυτό αποφάσισε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου κρίνοντας το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλλει τη σύνταξη και τους αμετάκλητα καταδικασθέντες δημοσίους υπαλλήλους αφού η απώλειά της συνιστά μέτρο «ιδιαίτερα επαχθές» και θίγει την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας με
δεδομένο ότι έχουν καταβληθεί τόσα χρόνια οι συνταξιοδοτικές εισφορές.
Σύμφωνα με τους δικαστές του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου, η ποινική πράξη του καταδικασθέντος δεν συνδέεται με το συνταξιοδοτικό δικαίωμά του το οποίο τον ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωή τους και επεκτείνεται ακόμη και μετά την έκτιση της ποινής που του επιβλήθηκε.
H αίτηση εφοριακού που καταδικάστηκε για δωροδοκία...
Η απόφαση αυτή εκδόθηκε μετά την άρνηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους να κάνει δεκτή την αίτηση εφοριακού που έχει καταδικαστεί με αμετάκλητης απόφαση για δωροδοκία, με την επίκληση της καταδίκης του ο οποίος ταυτόχρονα ξεκίνησε διαδικασίες για την χορήγηση σύνταξης στα μέλη της οικογένειας του (σύζυγο και δύο κόρες).
Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε όμως ότι αυτό είναι αντίθετο στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και πλήττει το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας ενώ συνιστά υπερβολικά επαχθή κύρωση και δυσανάλογη και δεν τελεί σε δίκαιη σχέση ισορροπίας προς τον επιδιωκόμενο σκοπό δημόσιας ωφέλειας.
Βέβαια το δικαστήριο σημειώνει πως η οριστική απώλεια της σύνταξης και όχι μόνο ποσοστού της, «ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι μέρος της σύνταξης αντιστοιχεί σε καταβληθείσες από τον υπάλληλο εισφορές», καθώς και της απώλεια όλων των παροχών κοινωνικής ασφάλισης, περιλαμβανομένων και των παροχών ασφαλίσεως, λόγω ασθενείας, «συνιστά μέτρο ιδιαίτερα επαθχές για τον εξελθόντα από την ενεργό υπηρεσία δημόσιο υπάλληλο που τον ακολουθεί μέχρι το πέρας του βίου του, στερώντας από αυτόν τα στοιχειώδη μέσα για την αντιμετώπιση των βιοτικών του αναγκών, σε μία ηλικία κατά την οποία η δυνατότητα αναπλήρωσης της σύνταξης του μέσω άλλων πόρων είναι σε μεγάλο βαθμό αβέβαιή, αν όχι ανύπαρκτη».
Επισημαίνουν δε πως η ποινική καταδική του «δεν τελεί σε άμεση σχέση με το συνταξιοδοτικό καθεστώς» αλλά «με την υπηρεσιακή του κατάσταση δυναμένη να οδηγήσει στην απόλυση του υπαλλήλου».
Πηγή: zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου