Η περιπέτεια στο Norman Atlantic δεν πτόησε τον Αυστριακό φιλέλληνα

Ο Αυστριακός Ερβιν Σριμπφ ήταν ένας από τους τελευταίους διασωθέντες του Norman Atlantic. Οταν πιανόταν από την ανεμόσκαλα του ελικοπτέρου του ιταλικού στρατού, ελάχιστοι ήταν οι επιβάτες που είχαν απομείνει στο φλεγόμενο πλοίο. Ομως καμία στιγμή όλες αυτές τις 39 ώρες που πέρασε στο κατάστρωμα δεν έχασε την ελπίδα του. «Είχα εμπιστοσύνη στον Θεό ότι θα
σωθώ», έλεγε αργότερα στους οικείους του.
Ο κ. Σριμπφ επέστρεφε στην πατρίδα του μετά μία ακόμα αποστολή βοήθειας προς την Ελλάδα. Ανήμερα τα Χριστούγεννα είχε σταθμεύσει, όπως πάντα, το βανάκι του στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου «Ελπίς» στην Αθήνα. Είχε για μία ακόμη φορά μεταφέρει φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό που είχε ο ίδιος συγκεντρώσει χτυπώντας τις πόρτες φαρμακευτικών εταιρειών. Η οργάνωση «Βοήθεια για την Ελλάδα» που είχε ιδρύσει πριν από δύο χρόνια έχει μεν τη στήριξη πολλών συμπατριωτών του, αλλά ήταν –και είναι– ένα εξαντλητικό one man show. Συνολικά έχει πραγματοποιήσει πάνω από 20 ταξίδια στη χώρα μας, μεταφέροντας περισσότερους από 60 τόνους ιατροφαρμακευτικού εξοπλισμού σε νοσοκομεία της Αθήνας, αλλά και σε απομακρυσμένα κέντρα υγείας σε όλη την Ελλάδα.
Περισσότερες δωρεές
Στο μοιραίο ταξίδι με το Norman Atlantic, το αυτοκίνητο και όλος ο εξοπλισμός του χάθηκαν. Αλλά ο 51χρονος Ερβιν δεν το έβαλε κάτω. «Με έναν τρόπο αυτή η περιπέτεια ήταν το καλύτερο πράγμα που του συνέβη», λέει στην «Κ» ο φίλος του, Αυστριακός δημοσιογράφος Γκέρχαρντ Ρετενέγκερ (σ.σ. ο ίδιος ο Σριμπφ προτιμά να μη μιλάει για το έργο του). «Η δημοσιότητα που πήρε στην Αυστρία τον βοήθησε να πολλαπλασιάσει τις δωρεές. Πριν από το ατύχημα, η «Βοήθεια στο Σπίτι» ήταν μια μικρή οργάνωση, δεν την ήξερε σχεδόν κανένας. Τώρα έγινε τόσο γνωστή, που μια εταιρεία τού δώρισε ένα καινούργιο μίνι μπας».
Με αυτό, όπως πάντα, γεμάτο φάρμακα και παιδικές τροφές, στα τέλη Φεβρουαρίου, επέστρεψε στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά, προορισμός του ήταν το Παιδικό Χωριό SOS της Βάρης. Εγινε δεκτός με ενθουσιασμό τόσο από τα παιδιά όσο και από το προσωπικό: ήταν η πολλοστή φορά που ο Ερβιν μετέφερε φάρμακα στη δομή. Σε μια συμβολική κίνηση ανταπόδοσης και ευχαριστιών, η κοινότητα του Χωριού παρέθεσε προς τιμήν του γεύμα, ενώ στη συνέχεια τα παιδιά τον ξενάγησαν στα δωμάτιά τους και τον γέμισαν δώρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα Παιδικά Χωριά SOS αποτελούν έναν από τους βασικότερους αποδέκτες της «Βοήθειας για την Ελλάδα». Ο Ερβιν Σριμπφ έχει μεγαλώσει σε μια τέτοια δομή. Για 15 χρόνια έζησε στο Παιδικό Χωριό SOS του Σεεκίρχεν, μιας κωμόπολης έξω από το Σάλτσμπουργκ.
Στη ζωή του πέτυχε με ό,τι καταπιάστηκε. Τα περισσότερα χρόνια υπήρξε επιχειρηματίας που εμπορευόταν είδη γραφείου. Αλλαξε προσανατολισμό με αφορμή ένα ρεπορτάζ που παρακολούθησε στην αυστριακή τηλεόραση. Αφορούσε την κατάσταση στα ελληνικά νοσοκομεία και τις επιπτώσεις της κρίσης στους ανέργους, στους ανασφάλιστους, στους απόρους, σε όσους δεν έχουν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. «Αυτό για τον Ερβιν ήταν σοκ», λέει ο κ. Ρετενέγκερ. «Δεν μπορούσε να μείνει άπραγος. “Η Ελλάδα χρειάζεται τη βοήθειά μας”, μου είπε. “Λοιπόν θα βοηθήσω”». Κάπως έτσι σύστησε την οργάνωση και, όντας καλός έμπορος, δεν δυσκολεύτηκε να πείσει φαρμακευτικές εταιρείες από την Αυστρία, τη Γερμανία και πλέον και την Ελβετία να συνεισφέρουν στον σκοπό. Το πρώτο ταξίδι έγινε τον Ιανουάριο του 2013 προς το «Ελπίς», με τον διοικητή του οποίου κ. Θεόδωρο Γιάνναρο διατηρεί έκτοτε πολύ καλή συνεργασία. Γράφει ο ίδιος στην ιστοσελίδα της «Βοήθειας για την Ελλάδα» (www.griechenlandhilfe.at): «Μερικά νοσοκομεία αδιαφορούν για ανεπαρκείς προϋπολογισμούς και νοσηλεύουν εκείνους τους ανθρώπους που δεν έχουν τα λεφτά για ιατρική περίθαλψη. Πάνω απ’ όλα, το νοσοκομείο “Ελπίς”, το παλαιότερο νοσοκομείο στην Αθήνα. Αλλά η κατάσταση γίνεται όλο και πιο κρίσιμη κάθε μέρα που περνάει, η προμήθεια με φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό είναι εντελώς ανεπαρκής. Επείγουσες εγχειρήσεις πρέπει να αναβληθούν λόγω έλλειψης αναισθητικών και παυσίπονων. Συχνά οι γιατροί, οι νοσοκόμες και ο διευθυντής του νοσοκομείου, Θεόδωρος Γιάνναρος χειρουργούν δωρεάν, οι συγγενείς προσωπικά προμηθεύουν τα αναγκαία φάρμακα. Ετσι το νοσοκομείο “Ελπίς” ανταποκρίνεται στο όνομά του – ελπίδα. Αλλά τόσο αυτό όσο και τα άλλα νοσοκομεία σε ώρα ανάγκης χρειάζονται τη βοήθειά μας».
Του δίνουν και λίστες
«Πολύ συχνά τα νοσοκομεία του δίνουν λίστες με φάρμακα και άλλα υλικά που έχουν ανάγκη», λέει ο κ. Γκέρχαρντ Ρετενέγκερ. «Το “Ελπίς”, για παράδειγμα, δεν είχε πεταλούδες! Ο Ερβιν φρόντισε την επόμενη φορά να μεταφέρει κούτες με πεταλούδες».
Το βαν της «Βοήθειας για την Ελλάδα» κινείται σήμερα χάρη σε χορηγίες συμπατριωτών του (αλλά και άλλων Βορειοευρωπαίων), αν και πολλά έξοδα βαρύνουν τον ίδιο προσωπικά.

Πηγή: kathimerini