Ένα σύμπλεγμα τριών ακατοίκητων νησιών στην άκρη των Κυκλάδων, φιλοξενεί πολλά σπάνια είδη της ορνιθοπανίδας.
Είναι οι νήσοι Μάκαρες που αναφέρονται και ως Μακάρες νήσοι και Μακάριοι νήσοι.
Η ετυμολογία τους προέρχεται από τις Νήσους των Μακάρων της ελληνικής μυθολογίας, οι οποίοι σύμφωνα με τον Ησίοδο, ήταν
τόπος των «ολβίων» (ευτυχισμένων) ηρώων, που δεν πεθαίνουν ποτέ, αλλά εξακολουθούν να ζουν στα νησιά αυτά, σε κατάσταση «μακαριότητας».
Ο μύθος αναφέρει ότι, πρόκειται για νησιά στα πέρατα του Δυτικού Ωκεανού και ήδη από την αρχαιότητα, κάποιοι τα συνέκριναν με τα Κανάρια Νησιά.
Η παράδοση στις Δονούσες αναφέρει ότι, πήραν το όνομα τους από τους ήχους των κυμάτων, που όταν χτύπαγαν πάνω στα βράχια των νησιών, ακούγονταν σαν φωνές και τραγούδια ανθρώπων.
Τα τρία νησιά βρίσκονται στο πέρασμα μεταξύ της Νάξου και της Δονούσας.
Απέχουν 3,5 ναυτικά μίλια από το ακρωτήριο της Μουτσούνας της Νάξου στα δυτικά και 4,3 ναυτικά μίλια, από το λιμάνι της Δονούσας στα ανατολικά.
Η βορειότερη νησίδα που είναι και η μεγαλύτερη, ονομάζεται Άγιος Νικόλαος (ή Άγιος Νικολός) και απέχει μόλις 80 μέτρα από τη νησίδα της Αγίας Παρασκευής (ή Πράσινη) στα ανατολικά.
Το τρίτο νησάκι, η Στρογγύλη (ή Στρογγυλό), βρίσκετε 500 μέτρα νότια της Αγίας Παρασκευής.
Ο Άγιος Νικόλαος διακρίνεται για την ακτογραμμή του, που φτάνει τα 7,5 χλμ. και για τις δύο πανέμορφες παραλίες.
Τα άλλα δύο νησιά χαρακτηρίζονται από την απότομη και βραχώδη ακτογραμμή.
Γύρω από τα νησιά υπάρχουν ξέρες και ύφαλοι, που καθιστούν την προσέγγιση σχετικά επικίνδυνη.
Παλιότερα στο νησί υπήρχαν λατομεία και ακόμα σώζονται λείψανα μικρών πλινθόκτιστων σπιτιών.
Οι Μάκαρες είναι ένας υπέροχος τόπος, όπου πολλά είδη της ορνιθοπανίδας, βρίσκουν ένα ήσυχο καταφύγιο μακρυά από τον άνθρωπο.
Η βλάστηση των νησιών είναι τυπικά μεσογειακή με λίγα φρύγανα (θρούμπια, θυμάρια, ρείκια, αστοιβίδες και ευφόρβιες), ενώ λίγα δέντρα (σκίνα, κέδρα, αγριελιές και αγριοσυκιές) βρίσκονται στον πυκνόφυτο Άγιο Νικόλαο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Στρογγύλη, είναι σχεδόν γυμνή από θάμνους.
Η χλωρίδα των νησιών προκαλεί έκπληξη καθώς περιλαμβάνει πολλά, σπάνια και ενδημικά είδη των Κυκλάδων.
Τα πιο σημαντικά είναι η Achillea aegyptiaca, το Allium luteolum, η Anthemis werneri insularis, η καμπανούλα Campanula reiseri, το αγριογαρύφαλλο Dianthus cinnamomeus, το Ornithogalum creticum, ο κρίνος Pancratium maritimum και η σιληνή Silene sedoides.
Άλλα φυτά των Μάκαρων είναι το αμάραντο Limonium graecum, η Malcolmia flexuosa naxensis, ο Astragalus spruneri, η Carlina lanata, η Anthemis scopulorum, η Cymbalaria longipes, η Arenaria aegaea, η κενταύρια Centaurea raphanina, η Paronychia macrosepala, το Sedum litoreum, το Teucrium divaricatum, η Vallantia muralis, η Brassica cretica aegaea, κ.ά.
Τα νησιά είναι πολύ σημαντικά για την ορνιθοπανίδα.
Εδώ βρίσκεται μια μεγάλη αποικία από δεκάδες μαυροπετρίτες.
Αυτά τα σπάνια πουλιά κάνουν τις φωλιές τους, στα κάθετα βράχια και στα κοιλώματα των νησιών.
Εκεί φωλιάζουν και πολλοί ασημόγλαροι, ενώ γύρω από τα νησιά πετάνε θαλασσοκόρακες, αρτέμηδες και μύχοι.
Εξακριβωμένη είναι και η παρουσία της αετογερακίνας στην περιοχή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Σπιζαετοί και βραχοκιρκίνεζα επισκέπτονται το νησί, ενώ η παρουσία μεγάλων αριθμών από μαυροπετρίτες, εξηγείται και από το γεγονός ότι, τα νησιά είναι σημαντικοί σταθμοί για πολλά μικροπούλια, όπως μαυροτσιροβάκοι, φανέτα, τσιφτάδες, φυλλοσκόποι, ασπροκωλίνες, σταχτοπετρόκληδες και κορυδαλλοί.
Η ερπετοπανίδα των νησιών είναι φτωχή και περιλαμβάνει τρία μόνο είδη από τα οποία ξεχωρίζει το σιλιβούτι των Μακάρων (Podarcis erhardii makariaisi), ένα στενότοπο ενδημικό είδος σαύρας που απαντάται μόνο εκεί.
Τα άλλα δύο ερπετά των νησιών, είναι ο κυρτοδάκτυλος και ο έρυκας.
Πολύ σημαντική είναι η παρουσία στα νησιά από μεγάλους αριθμούς αγριοκούνελων.
Στην περιοχή ζούνε μεσογειακές φώκιες, ενώ είναι σημαντικό πέρασμα για τα ρινοδέλφινα και τα δελφίνια.
Πηγή Natura Graeca
valueforlife.gr
Είναι οι νήσοι Μάκαρες που αναφέρονται και ως Μακάρες νήσοι και Μακάριοι νήσοι.
Η ετυμολογία τους προέρχεται από τις Νήσους των Μακάρων της ελληνικής μυθολογίας, οι οποίοι σύμφωνα με τον Ησίοδο, ήταν
τόπος των «ολβίων» (ευτυχισμένων) ηρώων, που δεν πεθαίνουν ποτέ, αλλά εξακολουθούν να ζουν στα νησιά αυτά, σε κατάσταση «μακαριότητας».
Ο μύθος αναφέρει ότι, πρόκειται για νησιά στα πέρατα του Δυτικού Ωκεανού και ήδη από την αρχαιότητα, κάποιοι τα συνέκριναν με τα Κανάρια Νησιά.
Η παράδοση στις Δονούσες αναφέρει ότι, πήραν το όνομα τους από τους ήχους των κυμάτων, που όταν χτύπαγαν πάνω στα βράχια των νησιών, ακούγονταν σαν φωνές και τραγούδια ανθρώπων.
Τα τρία νησιά βρίσκονται στο πέρασμα μεταξύ της Νάξου και της Δονούσας.
Απέχουν 3,5 ναυτικά μίλια από το ακρωτήριο της Μουτσούνας της Νάξου στα δυτικά και 4,3 ναυτικά μίλια, από το λιμάνι της Δονούσας στα ανατολικά.
Η βορειότερη νησίδα που είναι και η μεγαλύτερη, ονομάζεται Άγιος Νικόλαος (ή Άγιος Νικολός) και απέχει μόλις 80 μέτρα από τη νησίδα της Αγίας Παρασκευής (ή Πράσινη) στα ανατολικά.
Το τρίτο νησάκι, η Στρογγύλη (ή Στρογγυλό), βρίσκετε 500 μέτρα νότια της Αγίας Παρασκευής.
Ο Άγιος Νικόλαος διακρίνεται για την ακτογραμμή του, που φτάνει τα 7,5 χλμ. και για τις δύο πανέμορφες παραλίες.
Τα άλλα δύο νησιά χαρακτηρίζονται από την απότομη και βραχώδη ακτογραμμή.
Γύρω από τα νησιά υπάρχουν ξέρες και ύφαλοι, που καθιστούν την προσέγγιση σχετικά επικίνδυνη.
Παλιότερα στο νησί υπήρχαν λατομεία και ακόμα σώζονται λείψανα μικρών πλινθόκτιστων σπιτιών.
Οι Μάκαρες είναι ένας υπέροχος τόπος, όπου πολλά είδη της ορνιθοπανίδας, βρίσκουν ένα ήσυχο καταφύγιο μακρυά από τον άνθρωπο.
Η βλάστηση των νησιών είναι τυπικά μεσογειακή με λίγα φρύγανα (θρούμπια, θυμάρια, ρείκια, αστοιβίδες και ευφόρβιες), ενώ λίγα δέντρα (σκίνα, κέδρα, αγριελιές και αγριοσυκιές) βρίσκονται στον πυκνόφυτο Άγιο Νικόλαο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Στρογγύλη, είναι σχεδόν γυμνή από θάμνους.
Η χλωρίδα των νησιών προκαλεί έκπληξη καθώς περιλαμβάνει πολλά, σπάνια και ενδημικά είδη των Κυκλάδων.
Τα πιο σημαντικά είναι η Achillea aegyptiaca, το Allium luteolum, η Anthemis werneri insularis, η καμπανούλα Campanula reiseri, το αγριογαρύφαλλο Dianthus cinnamomeus, το Ornithogalum creticum, ο κρίνος Pancratium maritimum και η σιληνή Silene sedoides.
Άλλα φυτά των Μάκαρων είναι το αμάραντο Limonium graecum, η Malcolmia flexuosa naxensis, ο Astragalus spruneri, η Carlina lanata, η Anthemis scopulorum, η Cymbalaria longipes, η Arenaria aegaea, η κενταύρια Centaurea raphanina, η Paronychia macrosepala, το Sedum litoreum, το Teucrium divaricatum, η Vallantia muralis, η Brassica cretica aegaea, κ.ά.
Τα νησιά είναι πολύ σημαντικά για την ορνιθοπανίδα.
Εδώ βρίσκεται μια μεγάλη αποικία από δεκάδες μαυροπετρίτες.
Αυτά τα σπάνια πουλιά κάνουν τις φωλιές τους, στα κάθετα βράχια και στα κοιλώματα των νησιών.
Εκεί φωλιάζουν και πολλοί ασημόγλαροι, ενώ γύρω από τα νησιά πετάνε θαλασσοκόρακες, αρτέμηδες και μύχοι.
Εξακριβωμένη είναι και η παρουσία της αετογερακίνας στην περιοχή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Σπιζαετοί και βραχοκιρκίνεζα επισκέπτονται το νησί, ενώ η παρουσία μεγάλων αριθμών από μαυροπετρίτες, εξηγείται και από το γεγονός ότι, τα νησιά είναι σημαντικοί σταθμοί για πολλά μικροπούλια, όπως μαυροτσιροβάκοι, φανέτα, τσιφτάδες, φυλλοσκόποι, ασπροκωλίνες, σταχτοπετρόκληδες και κορυδαλλοί.
Η ερπετοπανίδα των νησιών είναι φτωχή και περιλαμβάνει τρία μόνο είδη από τα οποία ξεχωρίζει το σιλιβούτι των Μακάρων (Podarcis erhardii makariaisi), ένα στενότοπο ενδημικό είδος σαύρας που απαντάται μόνο εκεί.
Τα άλλα δύο ερπετά των νησιών, είναι ο κυρτοδάκτυλος και ο έρυκας.
Πολύ σημαντική είναι η παρουσία στα νησιά από μεγάλους αριθμούς αγριοκούνελων.
Στην περιοχή ζούνε μεσογειακές φώκιες, ενώ είναι σημαντικό πέρασμα για τα ρινοδέλφινα και τα δελφίνια.
Πηγή Natura Graeca
valueforlife.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου