Οι επισκέπτες θα βρεθούν μπροστά σε ένα παράξενο θέαμα στην περιοχή
Laguna της Βραζιλίας, αν πάνε μία βόλτα προς την ακτή. Και αυτό γιατί οι
ντόπιοι ψαράδες βασίζονται σε δελφίνια για να τους βοηθήσουν με την
ετήσια ψαριά τους.
Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι μόνο μια τοπική ομάδα περίπου 20 δελφινιών συνεργάζεται με τους ψαράδες, ενώ τα άλλα δελφίνια της περιοχής δεν συνεργάζονται, και βρίσκουν άλλες πηγές τροφίμων. Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι τι χωρίζει τις ομάδες αυτές.
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι τα δελφίνια συνεργάζονται μεταξύ τους για να συγκεντρώσουν κοπάδια από μπαρμπούνια, ψάρια που αποτελούν σημαντική πηγή τροφής για τους τοπικούς αλιείς, κοντά στις βάρκες των ψαράδων ή σε ρηχά νερά. Στη συνέχεια, τα δελφίνια δίνουν το σήμα, κουνώντας χαρακτηριστικά το
κεφάλι τους ή χτυπώντας την ουρά τους, έτσι ώστε οι ψαράδες να ρίξουν τα δίχτυα τους. Η συνεργασία είναι χρήσιμη και για τις δύο πλευρές, αναφέρουν οι ερευνητές. Δεν θα επιβιώσει κανείς χωρίς τη βοήθεια του άλλου.
“Περίπου 200 τοπικοί ψαράδες μικρής κλίμακας εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από τα δελφίνια για την αλίευση των ψαριών τους”, γράφει ο ερευνητής Fábio Daura-Jorge του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της Santa Catarina, στη Βραζιλία. “Δεν ψαρεύουν χωρίς τη βοήθεια των δελφινιών, γνωρίζουν το καθένα ξεχωριστά από τα φυσικά σημάδια τους και μπορούν να τα αναγνωρίσουν με γυμνό μάτι.”
Ο Daura-Jorge συμπληρώνει, “Οι ψαράδες έχουν ονόματα για τα συνεργάσιμα δελφίνια. Τα ιδιαίτερα αστέρια στη συνεργασία αυτή είναι τα δελφίνια Scooby και Caroba, τα οποία συνεργάζονται μαζί τους για περισσότερα από 15 χρόνια.”
Τα δελφίνια-συνεργάτες
Οι ερευνητές παρακολούθησαν τα δελφίνια της Laguna, αναγνωρίζοντας το καθένα ξεχωριστά από την εμφάνισή τους. Κατέγραψαν ποια θηλαστικά περνάνε χρόνο μαζί και ποια συμμετέχουν στον τομέα της αλιείας. Μπόρεσαν να ανακατασκευάσουν την κοινωνική δομή των 35 από τον συνολικό πληθυσμό των 55 δελφινιών με τα δεδομένα που κατέγραψαν, συμπεριλαμβανομένων και των 15 συνεργάσιμων δελφινιών.
Εντόπισαν τρία διακριτά κοινωνικά δίκτυα ανάμεσα στα δελφίνια της Laguna, με μία από αυτές τις κοινωνικές ομάδες να αποτελείται αποκλειστικά από τα δελφίνια που βοηθούν τους ντόπιους ψαράδες. Η συνεργασία αυτή φαίνεται να είναι μια μαθημένη ή κληρονομική ιδιότητα συμπεριφοράς, δεδομένου ότι δεν υπάρχει τίποτα στο συγκεκριμένο περιβάλλον που να σταματάει τα άλλα δελφίνια να πάρουν και αυτά μέρος στην όλη συνεργασία.
“Οι κοινωνίες των δελφινιών είναι αρκετά περίπλοκες και η κοινωνική αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους της περιοχής φαίνεται να οδηγεί στη συμπεριφορά αναζήτησης τροφής”, δηλώνει ο Daura-Jorge. “Θα μπορούσε να οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι η ανάπτυξη εξειδικευμένης συμπεριφοράς για αναζήτηση τροφής συμβαίνει, κυρίως, σε μικρές, κλειστές παράκτιες κοινότητες, διότι υπάρχει ένας υψηλός βαθμός κοινωνικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των ζώων.”
Μαθαίνοντας να ψαρεύουν
Η συμπεριφορά συνεργασίας μπορεί να περάσει από τη μητέρα στα μικρά δελφίνια μέσα από την κοινωνική εκμάθηση. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που συμβαίνει ιδιαίτερα στις ανθρώπινες κοινωνίες, όπως στην προκειμένη περίπτωση που οι πρεσβύτεροι στην κοινότητα διδάσκουν τους νεότερους ψαράδες πώς να συνεργαστούν με τα δελφίνια.
“Μιλάμε για μια μικρή υποομάδα δελφινιών (περίπου 20 στον αριθμό) που υποστηρίζουν περισσότερες από 200 οικογένειες, οι οποίες δεν έχουν άλλες πηγές εισοδήματος”, υποστηρίζει ο Daura-Jorge. “Τα ψάρια που αλιεύονται από τη συνεργασία με τα δελφίνια αποτελούν μια σημαντική οικονομική και κοινωνική αξία που πρέπει να ληφθεί υπόψην και να διατηρηθεί. Ουσιαστικά, αν χαθούν τα συνεργάσιμα δελφίνια, χάνεται αυτός ο μοναδικός παραδοσιακός τρόπος ζωής και το αντίστροφο.”
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί αυτή τη θαυμαστή συνεργασία στην πράξη:
πηγές: www.livescience.com/20027-dolphins-work-fishermen.html
ethernews.com
Νέα έρευνα διαπίστωσε ότι μόνο μια τοπική ομάδα περίπου 20 δελφινιών συνεργάζεται με τους ψαράδες, ενώ τα άλλα δελφίνια της περιοχής δεν συνεργάζονται, και βρίσκουν άλλες πηγές τροφίμων. Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι τι χωρίζει τις ομάδες αυτές.
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι τα δελφίνια συνεργάζονται μεταξύ τους για να συγκεντρώσουν κοπάδια από μπαρμπούνια, ψάρια που αποτελούν σημαντική πηγή τροφής για τους τοπικούς αλιείς, κοντά στις βάρκες των ψαράδων ή σε ρηχά νερά. Στη συνέχεια, τα δελφίνια δίνουν το σήμα, κουνώντας χαρακτηριστικά το
κεφάλι τους ή χτυπώντας την ουρά τους, έτσι ώστε οι ψαράδες να ρίξουν τα δίχτυα τους. Η συνεργασία είναι χρήσιμη και για τις δύο πλευρές, αναφέρουν οι ερευνητές. Δεν θα επιβιώσει κανείς χωρίς τη βοήθεια του άλλου.
“Περίπου 200 τοπικοί ψαράδες μικρής κλίμακας εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από τα δελφίνια για την αλίευση των ψαριών τους”, γράφει ο ερευνητής Fábio Daura-Jorge του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της Santa Catarina, στη Βραζιλία. “Δεν ψαρεύουν χωρίς τη βοήθεια των δελφινιών, γνωρίζουν το καθένα ξεχωριστά από τα φυσικά σημάδια τους και μπορούν να τα αναγνωρίσουν με γυμνό μάτι.”
Ο Daura-Jorge συμπληρώνει, “Οι ψαράδες έχουν ονόματα για τα συνεργάσιμα δελφίνια. Τα ιδιαίτερα αστέρια στη συνεργασία αυτή είναι τα δελφίνια Scooby και Caroba, τα οποία συνεργάζονται μαζί τους για περισσότερα από 15 χρόνια.”
Τα δελφίνια-συνεργάτες
Οι ερευνητές παρακολούθησαν τα δελφίνια της Laguna, αναγνωρίζοντας το καθένα ξεχωριστά από την εμφάνισή τους. Κατέγραψαν ποια θηλαστικά περνάνε χρόνο μαζί και ποια συμμετέχουν στον τομέα της αλιείας. Μπόρεσαν να ανακατασκευάσουν την κοινωνική δομή των 35 από τον συνολικό πληθυσμό των 55 δελφινιών με τα δεδομένα που κατέγραψαν, συμπεριλαμβανομένων και των 15 συνεργάσιμων δελφινιών.
Εντόπισαν τρία διακριτά κοινωνικά δίκτυα ανάμεσα στα δελφίνια της Laguna, με μία από αυτές τις κοινωνικές ομάδες να αποτελείται αποκλειστικά από τα δελφίνια που βοηθούν τους ντόπιους ψαράδες. Η συνεργασία αυτή φαίνεται να είναι μια μαθημένη ή κληρονομική ιδιότητα συμπεριφοράς, δεδομένου ότι δεν υπάρχει τίποτα στο συγκεκριμένο περιβάλλον που να σταματάει τα άλλα δελφίνια να πάρουν και αυτά μέρος στην όλη συνεργασία.
“Οι κοινωνίες των δελφινιών είναι αρκετά περίπλοκες και η κοινωνική αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους της περιοχής φαίνεται να οδηγεί στη συμπεριφορά αναζήτησης τροφής”, δηλώνει ο Daura-Jorge. “Θα μπορούσε να οφείλεται, επίσης, στο γεγονός ότι η ανάπτυξη εξειδικευμένης συμπεριφοράς για αναζήτηση τροφής συμβαίνει, κυρίως, σε μικρές, κλειστές παράκτιες κοινότητες, διότι υπάρχει ένας υψηλός βαθμός κοινωνικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των ζώων.”
Μαθαίνοντας να ψαρεύουν
Η συμπεριφορά συνεργασίας μπορεί να περάσει από τη μητέρα στα μικρά δελφίνια μέσα από την κοινωνική εκμάθηση. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που συμβαίνει ιδιαίτερα στις ανθρώπινες κοινωνίες, όπως στην προκειμένη περίπτωση που οι πρεσβύτεροι στην κοινότητα διδάσκουν τους νεότερους ψαράδες πώς να συνεργαστούν με τα δελφίνια.
“Μιλάμε για μια μικρή υποομάδα δελφινιών (περίπου 20 στον αριθμό) που υποστηρίζουν περισσότερες από 200 οικογένειες, οι οποίες δεν έχουν άλλες πηγές εισοδήματος”, υποστηρίζει ο Daura-Jorge. “Τα ψάρια που αλιεύονται από τη συνεργασία με τα δελφίνια αποτελούν μια σημαντική οικονομική και κοινωνική αξία που πρέπει να ληφθεί υπόψην και να διατηρηθεί. Ουσιαστικά, αν χαθούν τα συνεργάσιμα δελφίνια, χάνεται αυτός ο μοναδικός παραδοσιακός τρόπος ζωής και το αντίστροφο.”
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί αυτή τη θαυμαστή συνεργασία στην πράξη:
πηγές: www.livescience.com/20027-dolphins-work-fishermen.html
ethernews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου