ξαναστηθεί ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου μέχρι την τεράστια ανάπτυξη στην οποία μπορεί να οδηγήσει τη Ρόδο η οποία θα δώσει ώθηση ακόμη και στην οικονομία ολόκληρης της χώρας!
Άπιαστο όνειρο; Ή αφορμή για να μπει μπρος στη… μηχανή κατασκευής του;
Ο Κολοσσός της Ρόδου θεωρείται ένα από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ήταν ένα τεράστιο σε διαστάσεις άγαλμα το οποίο απεικόνιζε τον Θεό Ήλιο. Η όψη του αγάλματος λέγεται ότι διακρινόταν από την είσοδο του λιμανιού της Ρόδου.
Μια ομάδα νεαρών επιστημόνων από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει θέσει έναν πολύ φιλόδοξο στόχο: να ξαναχτίσει τον «Κολοσσό της Ρόδου». Θέλουν να του δώσουν «σάρκα και οστά», αποκαθιστώντας ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του νησιού και της Ελλάδας.
Ως πρωτεργάτης αυτής της πρωτοβουλίας αναφέρεται ο ρόδιος αρχιτέκτονας Άρης Α. Πάλλας και στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργήσει η ομάδα, colossusrhodes.com, μπορεί ο οποιοσδήποτε να κάνει δωρεά για το φιλόδοξο αυτό πρότζεκτ της ανακατασκευής του Κολοσσού. Μάλιστα, όπως αναφέρεται, με αυτό τον τρόπο, μπορεί να γίνει «παγκόσμιο μνημείο».
Πολύ ενδιαφέροντα είναι τα στοιχεία που αναφέρει η ομάδα στο site του πρότζεκτ, colossusrhodes.com, τα οποία, προφανώς, περιλαμβάνονται στη μελέτη τους. Αναλυτικά:
Από ποιους αποτελείται η ομάδα
Στην ομάδα μετέχουν οι κ.κ. Άρης Α. Πάλλας, αρχιτέκτονας με ειδικότητα στην αρχαιολογία, Ρόδο, Ελλάδα, Enrique Fernanzes, πολιτικός μηχανικός, από την Ισπανία, Ombretta Iannone, αρχιτέκτονας με ειδικότητα στην αρχαιολογία, από την Ιταλία, Matilda Palla, Οικονομολόγος από την Ισπανία, Erald Dupi πολιτικός μηχανικός από το Ηνωμένο Βασίλειο και Χρήστος Γιαννάς, αρχαιολόγος από τη Ρόδο.
Η «αποστολή»
Καταρχήν, φαίνεται να αντιλαμβάνονται το ξαναχτίσιμο του Κολοσσού ως «αποστολή». Όπως αναφέρεται, λοιπόν, στο site, η ιδέα ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά στα σχέδια και τις προθέσεις ενός νέου αρχιτέκτονα από τη Ρόδο, του Άρη Α. Πάλλα, όταν χτύπησε η οικονομική κρίση την Ελλάδα.
Παρακολουθώντας, λοιπόν, την αυξανόμενη ανεργία και τα όνειρα μιας ολόκληρης γενιάς να κομματιάζονται, αποφάσισε να δημιουργήσει μία ομάδα από νέους συναδέλφους του από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες.
Ο κύριος στόχος ήταν να προσπαθήσει να κινηθεί προς μία καινούργια κατεύθυνση, παρουσιάζοντας νέες λύσεις, διαφορετικές από τη στρατηγική της λιτότητας ανά την Ευρώπη που έχει ρίξει τους πολίτες της σε δύσκολες στιγμές.
Έτσι, σε συνεργασία με αρχαιολογικά-πολιτιστικά ινστιτούτα και πρακτορεία ταξιδίων, έγινε ξεκάθαρο στους ίδιους ότι ήταν πιθανόν να πετύχουν δύο διαφορετικούς στόχους με μία και μόνη ενέργεια.
Πρωταρχικός τους στόχος ήταν «να ξαναβάλουν στο χάρτη» το νησί της Ρόδου, αρχίζοντας με την ανάδειξη της ιστορικής του αξίας, του ρόλου του ως μία πολιτιστική γέφυρα ανάμεσα σε τρεις Ηπείρους, προσελκύοντας εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, παρέχοντας ευκαιρίες για δουλειά και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Ο δεύτερος στόχος ήταν να βγάλουν στο φως εκατοντάδες αρχαιολογικά ευρήματα, που είναι ξεχασμένα σε αποθήκες του νησιού, δεν είναι προσβάσιμα στο κοινό και δεν προστατεύονται από τις καιρικές συνθήκες λόγω της έλλειψης πόρων.
Όπως αναφέρουν, «η ίδια η κατασκευή του νέου μουσείου θα συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας:
Η κατασκευή όχι μόνο θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας αλλά θα δημιουργήσει, επίσης, ένα φαινόμενο «ντόμινο» στην οικονομία, που θα φανεί από τις όλο και περισσότερες υποδομές».
Η μελέτη αυτού του πολύ σημαντικού σχεδίου, στηρίχθηκε με τις συμβουλές οικονομολόγων από τους οποίους και υπογραμμίστηκε ότι μία τέτοια επένδυση θα προκαλέσει «έκρηξη» στην οικονομία του νησιού, θα αυξήσει τον αριθμό των επισκεπτών κατά 150% και την ίδια στιγμή θα οδηγήσει σε μία αξιοσημείωτη ανάπτυξη των εσόδων πάνω από 2 δις δολάρια! Μάλιστα, αναφέρεται ότι αυτό το ποσό είναι το ίδιο με εκείνο που πρέπει να πληρώσει σε φόρους για την πρώτη κατοικία όλος ο πληθυσμός της χώρας!
«Η κατασκευή του Κολοσσού θα βάλει ένα τέλος σε όλα τα προβλήματα που αναφέρονται παραπάνω και θα ενδυναμώσει όχι μόνο την οικονομία του νησιού αλλά, πιο σημαντικό, θα δυναμώσει την οικονομία της Ελλάδας ως χώρας. Επιπλέον, θα γίνει ένα σπουδαίο παράδειγμα για όλους τους νέους ανθρώπους στην Ευρώπη που υποφέρουν από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης», τονίζουν, ακόμη, στο σημείωμά τους οι νέοι επαγγελματίες.
Το πρότζεκτ
Αυτό το πρότζεκτ έχει τις ρίζες του στις ιδέες, τις προσδοκίες και τις ελπίδες μερικών νέων επαγγελματιών που προέρχονται από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες. Ο αποφασιστικός στόχος είναι πολύ φιλόδοξος: Να ξαναχτίσουν τον Κολοσσό της Ρόδου, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, λαμβάνοντας υπόψη τα σύγχρονα στάνταρ. Δεν θα αντιπροσωπεύει απλά την υψηλότερη κατασκευή που χτίστηκε ποτέ αλλά παράλληλα θα γίνει και ένα τεράστιο μουσείο, ψηλότερο από 150 μέτρα, σχεδιασμένο να φιλοξενήσει χιλιάδες αρχαιολογικά προϊόντα που τώρα είναι εγκαταλελειμμένα κάτω από στρώματα σκονισμένης μη επίγνωσης στις αποθήκες του νησιού.
Ο σκοπός του πρότζεκτ δεν είναι τόσο να προτείνει μία κόπια του αρχικού αγάλματος, μπρονζέ, 40 μέτρων υψηλής κατασκευής, αλλά να διεγείρει τα ίδια συναισθήματα που οι επισκέπτες ένιωθαν περισσότερα από 2200 χρόνια πριν.
Αυτά τα συναισθήματα, βέβαια, τότε ήταν πολύ πιο δυνατά, λαμβανομένου υπόψη ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ήταν συνηθισμένοι σε κτίρια ύψους πέντε, μάξιμουμ, δέκα μέτρων.
Προφανώς, σε μία περίοδο κατά την οποία οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται σε ουρανοξύστες, η πρώτη εντύπωση δεν θα τους προκαλεί τόση έκπληξη όπως στην αρχαία εποχή αλλά το πρότζεκτ πρέπει να είναι μοναδικό για να τους κάνει να αισθανθούν το ίδιο.
Ένας πελώριος φάρος, ένα σημείο αναφοράς για τα καράβια τη νύχτα, που ρίχνει φως που μπορεί να το δει κανείς περισσότερα από 56 χλμ. μακριά στην ανοιχτή θάλασσα, ακόμη και από τις ακτές της Τουρκίας.
Όσο για το πως θα ξανακτιστεί σήμερα, το πρότζεκτ αποτελείται από μία κατασκευή που εκμεταλλεύεται τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες, έξυπνες και μαγικές ταυτόχρονα. Το “δέρμα” του θα είναι καλυμμένο με ηλιακά πάνελ, παρέχοντας 100% αυτονομία: Ο Θεός Ήλιος που ζει μόνο χάρη στην ηλιακή ενέργεια.
Η δημιουργία εσωτερικών ανοιχτών χώρων επιτυγχάνεται όχι με «κανονικές» αποθήκες, αλλά με μία σχετική «οπτική ελευθερία», που δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να θαυμάσουν των πελώριο χώρο και τον κεντρικό πυρήνα της κατασκευής.
Αυτές οι αρχιτεκτονικές προτάσεις είναι πολύτιμες και χρήσιμες για το σύστημα θέρμανσης και παρέχουν μία μαζική μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, παρά του τι θα μπορούσε να γίνει σε «κλειστό χώρο».
Το σχήμα της χαμηλότερης κατασκευής, μηδαμινό και σταθερό από τη βάση μέχρι τον κεντρικό πυρήνα, είναι αυτό ενός τρίποδα, πάνω στον οποίο στηρίζεται η κεντρική στήλη των υψηλότερων αποθηκών.
Το σχέδιο αποτελείται μόνο από μία κατασκευή ώστε να αντιστέκεται στους ανέμους και τους σεισμούς. Η αρτιότητα του κέντρου βάρους επιτρέπει να ελέγχεται η δυναμική αντίδραση στα φυσικά φαινόμενα που μπορούν να συμβούν σε αυτή την περιοχή.
Σημειώνεται, τέλος, ότι η ομάδα έχει φτιάξει και τα δύο εκπληκτικά βίντεο για το πρότζεκτ. Στο ένα δείχνουν πως οραματίζονται το εσωτερικό του Μνημείου ως ένα τεράστιο μουσείο και στο άλλο πως θα γίνει η κατασκευή του με τις πλέον σύγχρονες μεθόδους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου